İşçi Partisinin eski Kuzey Enfield Milletvekili Joan Ryan’ın partisinden istifa etmesinin ardından boş kalan vekil koltuğu için genç siyasetçi Tolga Aramaz aday adayı olduğunu açıkladı. Enfield Belediyesinde İşçi Partisinden Meclis Üyesi olarak siyaset hayatına başlayan 24 yaşındaki Tolga Aramaz, sosyal medyadan yaptığı açıklama ile İşçi Partisinden aday adayı olduğunu duyurdu.
Küçük yaşlardan itibaren siyasetle ilgilenen Aramaz, üniversitenin Siyaset ve Uluslararası İlişkiler fakültesinden mezun olup, yüksek lisansını Siyaset Ekonomisi üzerine yaptı.
Aramaz’ın yaptığı açıklama şöyle:
“Canlar, Yoldaşlar ve Enfield sakinleri,
Enfield North koltuğunda İşçi Parti’nin Milletvekili aday adayı olduğumu bildirmek isterim.
Hayatı boyunca Enfield’de yaşayan, burada eğitimini tamamlayan biri olarak, başka bir yerde Milletvekili adayı olmayı doğru bulmadım.
Erken yaşta, 1 Mayıs yürüyüşlerinde siyaset ile tanışan, 24 yaşında bir gencim. Bu ortamda gördüklerim ve yaşadıklarım üniversitede Siyaset ve Uluslararası İlişkiler bölümünü okumama vesile oldu. Bunun ardından Siyaset Ekonomisi alanında yüksek lisansımı yaptım.
Siyaset konusunda bilgili olduğumu ve bu alanda başarılı olduğuma samimiyetle inanıyorum. Bu nedenle 23 yaşındayken, hayatım boyunca yaşadığım Enfield’de Belediye Meclis Üyeliği için aday oldum. Bu ülkede Belediye Meclis Üyelerinin yaş ortalaması 60iken ben kazanarak en genç Meclis Üyelerinden biri oldum. Aday adayların seçimi sırasında, aday olduğum bölgede ilk turda %59 dan fazla oy alarak doğrudan üyeler tarafından seçildim. Genç yaşıma rağmen bu seçim aşamasında en fazla oy alan kişiydim.
Sosyalist duruşum ve Türk/Kürt/Alevi topluluğuna duyduğum duyarlılık bu başarının bir kaynağı olduğuna inanıyorum. Ülke genelinde toplumuzu Parlamentoda temsil eden birilerinin olmaması, duruşlarım, eğitimim ve yaptığım işleri göz önünde bulunduran birçok kişi, beni aday olmaya yönlendirdi.
Yoksulluk içinde yaşamış biri olarak halen bu yaşımda bile 15 yaşındaki kız kardeşimle 6 metre karelik bir yatak odasını paylaşıyorum. Küçük yaşta ekonomik zincirin dibinde hayatın nasıl olduğunu bire bir gördüm. Hala ekonomik olarak alt tabaka da, işçi sınıfının değerleriyle yaşıyorum çünkü o değerlerin damarlarımda attığını hissediyorum. Şu anda 3.4 milyon genç yetişkin aileleri ile birlikte yaşamaya devam etmek zorunda bırakılıyorlar çünkü hayat pahalılığı başka eve çıkmayı neredeyse imkansız kılıyor. Ben bu gençlerden biri olarak görüyorum kendimi. Hepimizin aileleri çocuklarının kendilerine bir hayat kurmasını ümit ediyor, fakat şu anki ülke durumu buna engeldir.
Büyürken, annem ve babamın ihtiyaçlarımızı nasıl karşılayabileceklerinin endişesini yaşadığının tanığı olarak, çok önemli hayat tecrübeler kazandığıma inanıyorum.
Yaşam deneyimim, yoksulluk içinde büyümek, etnik azınlıktan biri olarak büyümek hayatıma yön veriyor.
Dünyada devam eden adaletsizlikleri görmek beni daha da çok motive ediyor ama daha iyi bir dünya yaratabileceğimize dair inancım hiç bitmiyor. Beni sabahları harekete geçiren ve Partimiz için iş yapmamı sağlayan Edmund Burke’ın bir sözü vardır:
“Kötülüğün zaferi için gerekli olan tek şey, iyi insanların hiçbir şey yapmamasıdır”
İşte bu beni her gün Muhafazakar Partisine ve İşçi Partisi’nin sosyalist programını uygulamasını engellemeye çalışan herkese karşı mücadele etmek için harekete geçiriyor. Seçim kampanyalarımızda ve bir Belediye Meclis Üyesi olarak yaptığım çalışmalarda bunu tekrar tekrar kanıtladığımı düşünüyorum.
Bunların hepsi bir yana, en basitine indirgemek gerekiyorsa, ben sosyalistim.
Sosyalist olmasaydım, genç olmam, etnik azınlıktan olmam, hayatım boyunca Enfield’de yaşamış olmam ve işçi sınıfından olmamın hiçbir anlamı olmazdı.
Sanırım bu gerçek, nasıl bir ceza alacağımı bilmememe rağmen tek başıma hareket ederek, belediyede devletin bize kesinti yapacaksınız diye dayattığı bir bütçeye onay oyu vermeyerek kanıtladım.
Parti üyeliğimin süresiz olarak askıya alınacağını tehlikesi de olsa, tekrar İşçi Partisi için aday olamama tehlikesi de olsa her daim ilkelerimi ve temsil ettiğim insanları kendi çıkarlarımın önüne koyarım.
Benim kıblem insandır, benim yolum ilim irfan ve insanlık sevgisi üzerine kurulmuştur. Belediyede kemer sıkma politikasına destek vermedim ve vermeyeceğim çünkü halkın yeterince can çekiştiğini düşünüyorum.
Kesintili bütçe Enfield’da yaşadığımız evsizlik, evlerde aşırı kalabalık oranları, açlık, fakirlik, eğitime yetersiz yatırım, gençler arasında artan suç oranları gibi sorunların hiçbirini ele almıyor. Her sene benim cezamın daha da artma olanağı olsa da ve bu karar yüzünden Belediyede önemli bir koltuğa adanmasam da karalarımın arkasında olacağım.
Belediyedeki konuşmamda da belirttiğim gibi, geçen yaz ki kazam beni oldukça etkiledi. Düştükten 9 ay sonra hala sakatlığın acısını çekiyorum ve o kaza hayata bakış açımı tamamen değiştirdi. Kazadan sonra hayatta kalmam bir nevi mucize ve yaşamak için ikinci bir şans verildiğini bildim. O andan itibaren, sadece doğru olduğuna inandığım şeyleri yapacağıma dair karar verdim ve hiç kimsenin benden başka bir şey beklememesi gerektiğine inanıyorum. Bazen yaşamda önemli karar vermek zorunda kaldığınız bir noktaya gelirsiniz ve bu karar ya doğru olan ya da kolay olan olur. Bütçeye uymamak da bu kararlardan biriydi. Ben doğru olan kararı verdiğime inanıyorum.
Bu açıklamayı belediye toplantısı konuşmamdaki şu sözlerle bitirmek istiyorum.
“Benim meclis üyeliğim insanların hayatlarından daha önemli değil. Muhafazakar iktidarın kemer sıkma politikasını uygulayan bir meclis üyesi olmak istemiyorum. Parti, bu kesintilere direnmek için her türlü yasal yolu tüketmelidir. Sahip olduğumuz her radikal seçeneğe bakmalıyız ki insanlar artık acı çekmesinler ”
Yaşamda, insanların hayatlarını pozitif etkilemekten daha büyük bir başarı yoktur ve kendimi bu şekilde yargılıyorum. Sizlerde beni Enfield North’a milletvekili aday olmaya uygun görürseniz Belediye Meclis Üyeliğimdeki dönemdeki ve yerel bir aktivist olduğum gibi İşçi Hareketi’nin mütevazi bir hizmetçisi olarak kalacağıma, her zaman çoğunluğun çıkarlarına öncelik vereceğime söz veriyorum.
Aşk ile…”
