‘En iyi komedi oyuncusu’ Perran Kutman

‘En iyi komedi oyuncusu’ Perran Kutman

Sanat hayatının 50’nci yılını kutlayan ve Türk Sineması’nın 100. Yılı kapsamında ‘En iyi 10 Komedi Oyuncusu’ ödülünü alan Perran Kutman: “Hiçbir şeye özlemim yok. Her zaman şükrederim Tanrı’ya, hep çok güzel şeyler yaşadım. Aile sevgisi, seyirci sevgisi…
Perran Kutman’ı en çok üzen şey, sevgisizlik. “Ben bıkmadan seni seviyorum derim. Karşı taraf bıkarsa bıksın” diyor.

Nasıl bir proje gönlünüzden geçen?
Yeniden bir projede yer alacaksam bunun mutlaka 45 dakika olması lazım. Bu sürelerle dizi yapılmaz. İnsanlar dizilerden bıktı. Yazık değil mi? İki oyuncu uzun uzun birbirine bakıyor, zamanı doldurmak için, sinirim bozuluyor.

Bir gününüz nasıl geçer?
Güne erken başlarım. Çalışıyorsam kalkıp ezberimin üstünden geçer, işime giderim. Çalışmadığım zamanlarda Koral yürüyüşten gelene kadar kahvaltımızı hazırlarım. Yemeklerimizi, alışverişimizi hep kendim yaparım. Selmacığım bana yardım eder. Sonra anneciğime giderim, 89 yaşında şimdi. Kardeşimle, onun çocuklarıyla zaman geçiririm. Arkadaşlarımla bir şeyler yaparız. Akşamları Koral’la yemek yaparız. Yılın dört-beş ayı Miami’deyiz. Orada da dostlarım var. Onlarla görüşürüz.

Seyahati severmişsiniz…
Görmediğim çok az yer var. Afrika’yı görmedim. Hindistan’ı görmedim ama oraya gitmeyi pek istemiyorum, pis diyorlar, ona tahammülüm yok. Rusya’ya da gitmedim ama oraya da eskiden gitmek vardı… Türkiye’nin her yerini bilirim.

35 yıl bir evliliği sürdürmenin bir formülü var mı?
Sevgilim, bir süre sonra aşk falan bitiyor ama öyle bir sevgi başlıyor ki… “Koral sesini yükseltmez, ben edepsizimdir”

İnsan hiç mi aramıyor o baştaki aşkı?
Aramıyor. Çünkü o çok daha güzel bir şeye dönüşüyor. Biliyorum ki bana ne olursa olsun Koral beni bırakmaz. Bu öyle güzel bir güven ki… O da bilir, ben de hiçbir şekilde toz kondurmam ona. Dünyayı yakarım var ya, öyle bir şey… Bir gün Koral önemli bir toplantıya gidecekti. Hep kapıdan geçiririm ama o gün geçirmedim nedense, “Seni seviyorum” demedim. Mesaj mı atsam derken ondan bir mesaj geldi: “Bana bak, seni çok özledim. Bahane uydurup çıkıyorum, yemeği hazırla”. Bundan büyük mutluluk var mı?