Çalıştaylar, konu ile ilgili uzmanların katılımıyla gerçekleşen, bilimsel veriler ışığında problem çözme amaçlı toplantılardır. Bu toplantılar sonucunda problemin çözülmesine yönelik planlar ortaya çıkar. Bu planların uygulayıcılar tarafından değerlendirilip uygulamaya konulması ile sorun büyük ölçüde çözülmüşse çalıştay amacına ulaşmış demektir.
Ülkemizde bugüne kadar çeşitli konularda birçok çalıştay gerçekleşmiş ve sonuçlarla birlikte eylem planları ortaya çıkmıştır. Fakat hemen akla şu sorular gelmektedir: Bugüne kadar çıkan sonuçlar ve eylem planları, yetkili merciler tarafından ne oranda değerlendirilmiş veya ne oranda uygulanmıştır? Büyük maddi ve manevi emeklerle gerçekleşen çalıştaylar amacına ulaşmakta mıdır? Yoksa sonuçlar tozlu raflarda mı unutulmaktadır? Çalıştay sonuçlarını ve eylem planlarını devletin konuyla ilgili yetkili makamları ne derecede değerlendirmektedir? Ülkemizde gerçekleşen çalıştayların amacına ulaşıp ulaşmadığı veya neden ulaşamadığı konusu, işte bu soruların yanıtlarında gizlidir.
Bir yıl önce bugünlerde (7-8 Haziran 2017) Müzecilik, Arşiv, Kütüphanecilik (MAKYA) konusunda Çalıştay düzenledik. Büyük emeklerle, değerli uzmanların katılımıyla gerçekleşen ve oldukça başarılı geçen Çalıştay’ın eylem planları ortaya çıktı. Bu planlar kısa vadeli, orta vadeli ve uzun vadeli eylemler olarak açıklandı ve kamuoyu ile, paydaşlarla, devletin tüm birimleriyle paylaşıldı.
MAKYA Çalıştayı’nda çıkan kısa vadeli eylem planında atılması gereken ilk adımın ne olacağı belirtildi. İlk adım olarak, Çalıştay kararlarını izlemek ve kurumlar arası iş birliğini sağlamak için geçici bir Danışma Kurulu oluşturulması gereği ortaya çıktı. Yani herşeyden önce konuyla ilgili bir danışma kurulu oluşturulacak. Çok mu zor? İnsan kaynakları açısından bu kadar zengin olan Devletimizde böyle bir kurul oluşturmak zor olmasa gerek. Herşey bir yana konu ile ilgili birçok bürokratımız, müşavirimiz var. Dolayısıyla sıkıntı yok… Bunun için maddi kaynak da gerekmez.
Bu kurulun görevi, sonuçların hayata geçmesi ile ilgili stratejik eylem planı hazırlamak. Ardından, Ulusal Bilgi Politikası Oluşturmak için çalışmaları başlatmak ve kaybolma riski çok yüksek olan kaynaklarımızın dijitalleşme ve yedekleme çalışmaları için projeler geliştirmek…
Bunlar kısa vadeli eylem planları. Çalıştay’da çıkan orta ve uzun vadeli eylem planlarının da hayata geçmesiyle toplumsal belleğimiz korunacak, bilgi çağında kayıt altına girecek ve gelecek nesillere aktarılacaktır. Aksi takdirde, yani bunlar gerçekleşmezse toplumsal belleğimizi kaybetmeye mahkum olacağız ve yok olup gideceğiz. “Daha fazla zaman kaybetmeyin!” diyor uzmanlar. Çalıştayın en can alıcı sonucu da buydu bana göre. “Zaman kaybedildi ama artık daha fazla zaman kaybetmeyin! Kayıt altına alın!”
Yok olan, kaybolan arşiv niteliğindeki her bilgi kaybolan kimliğimiz, kaybolan kültürümüzdür…
İşte, önümüzde duran ve yaşam bulmayı bekleyen, insana dair, bize dair, geçmişimize ve geleceğimize dair bir proje, bir eylem planı… Devlet yetkililerinin önünde duruyor, hayata geçmeyi bekliyor… Dün adım atılamadı, bugün Çalıştay’ın birinci yılında o adımın atılmasını bekliyoruz. Bu bekleyiş halkımız adınadır.
Hani diyoruz ya “…Biz yaparız, biz başarırız! Halkımızın özgüvenini yüksek tutmalıyız…” İşte proje hazır. Bazı projeler maddi kaynak istemez sadece vizyon ister, çalışma ister, takip ister, irade ister…
