İşçiler, madenin kapandığı son gün birbirleriyle vedalaşırken, oldukça üzgündü.
İngiltere’de 50 yıllık maziye sahip son kömür madeni de geçtiğimiz Cuma günü kapandı.Yorkshire bölgesindeki Kellingley Kömür ocağında çalışan 450 işçi, son vardiyanın tamamlanmasından sonra gözyaşları arasında vedalaştı.
Bölgede yaşayanların en önemli geçim kaynağı olan kömür madenindeki son ocağın da kapatılmasının ardından konuşan Maden İşçileri Birliği Branş Sekreteri Keith Poulson, büyük üzüntü ve hayal kırıklığı içinde olduklarını ifade etti. Poulson, “İdam mahkumları gibi kendimizi hissediyoruz” dedi.
Kellingley madeninde 1988 yılından beri çalışan Stephen Walker (50), “Ben, bgünleri göreceğimi hiç aklıma getirmemiştim. Biz yaşam yolumuzu kaybettik. Endrüstiyel miras tahrip oldu” şekline konuşurken, 32 yıldan beri bu oacakta çalışan Nigel Kemp de, hayatının önemli bölümünün burada geçtiğine değindi. Kemp, babasının da burada çalıştığını söyleyerek, Şimdi o buara olsayda çok şey söylerdi” diye konuştu.
Kellingley kömür ocakları 1965 yılından beri faaliyetteydi.
TAZMİNATLAR TARTIŞILIYOR
Öte yandan madenin kapanmasının ardından işsiz kalan 450 madenciye ödenecek tazminat miktarı da tartışmalara neden oldu. İşçilere, şirket tarafından sadece 12 haftalık tazminat ödenecek olması tepkilere yol açtı.
İşçi Partili Milletvekili Yvette Cooper, madencilere verileceği açıklanan tazminatın çok yetersiz olduğunu söyledi. Cooper 1980’li yıllarda o zamanki başbakan Margaret Thatcher’ın kapattığı madenlerce çalışan işçilerin bundan çok daha yüksek miktarlarda tazminat alma hakkını elde etmiş olduğunu hatırlattı ve “Kellingley’de madencilik endüstrisinde 29 yıldır çalışmış olan bir madenci, bana 1988 yılında işi bırakan babasının kendisinden üç kat fazla tazminatla madenden ayrıldığını söyledi” dedi.
Konuyla ilgili Press Association’a konuşan Cooper, “Bu bizim için karanlık bir gün. İki yıldır Kellingley’i açık tutmak için uğraşıyorduk. Şimdi biz ithal kömüre daha da bağımlı hale geleceğiz” diye devam etti.
