Gurbetçi kelimesinin eş anlamlısı hangi kelimedir diye sorsalar özlem der bütün kalpler. Sevdiklerinden kilometrelerce uzaklarda bayramı buruk yaşayan, mutluluğunu telefonla paylaşan, teknolojinin gelişmesiyle görüntülü konuşmalar üzerinden acısını, heyecanını sevdikleriyle paylaşan insana denir gurbetçi. Her yıl Haziran ayından itibaren gurbetçilerin yolu dört gözle beklenir. Gurbette yaşayanların en büyük üzüntüleri ise insanların birbiriyle sadece mesaj atarak bayramlaşması, aile akraba ziyaretlerinin eskisi gibi olmaması oluyor. Bizler Londra’nın Kuzey ve Güneyinde yaşayan gurbetçilerimizle Kurban Bayramını konuştuk.
Osman Özbek
2000 yılından beri İngiltere’de yaşıyorum. Eşim ve kızım haricinde bütün akrabalarım Türkiye’de yaşıyor. Eski bayramların sıcaklığı, ailelerin birbiri ile olan iletişimi kesinlikle şu an yok. Sadece bayramlaşma anlamında değil genel olarak sağlık sorunları olan kişilere ziyarete de gidemiyoruz. Toplumuzda ki insanlarda birbirine kıskançlık ve kopukluk başladı. Türkiye’de baktığımız zaman bayramın ilk günleri dükkanlar kapalı oluyor fakat İngiltere’de bunu kimse yapmıyor. İnsanlar daha çok para kazanma düşüncesinde olduğu için bizler bayramı yaşayamıyoruz. Birçok tanıdıklarımız var aradığımız zaman hepsi çalışıyor, doğal olarak ziyarete gidemiyorsun. Türkiye’de ise bir sofra kurulurdu bayramlarda kocaman masalar, yemekler ve saire hep birlikte yemek yenirdi.
Hakkı Sancak
30 yılı aşkın süredir İngiltere’de yaşıyorum. İlk geldiğim dönemlerde bayram heyecanı, arkadaşlık ilişkileri çok daha iyi durumdaydı. İnsanlar artık birbirlerine gelip gitmiyorlar. Bizler çalışıyoruz bayram olup olmadığını anlayamıyoruz. Eski yıllarda ülkemizden uzakta bile olsak çevremizdeki insanlarla çok daha iyi iletişim halinde oluyorduk. Arkadaşlarımızı arıyorduk bayram olmasa bile hal hatır soruyorduk artık bu durumları bile yaşayamıyoruz. Dükkana girerken iyi bayramlar diyoruz sonra herkes işini yapmaya devam ediyor. Gün geçtikçe insanlar birbirlerini daha çok umursamaz hale gelecek.
Mehmet Silfikir
Toplum değiştikçe insanların hayat tarzı, yaşama biçimleri, hayatlarında önem verdikleri, umursadıkları olaylar da zamanla değişime uğruyor. İnsanlar eskiden birbiriyle konuşur, selamlaşır, sohbet ederlerdi. Şimdi insanlar daha çok bencilleşmeye başladılar. Parayı daha çok sevmeye başladılar. Telefonu eline alıyor kısa bir mesaj atıyor ve bu şekilde bayram günlerinde özel günlerde atılan bir mesajla kutlayabiliyor. Önümüzdeki yıllarda bayram artık kutlanmayacak diye düşünüyorum. Gurbette bayram günleri aileden aile değişiyor. Bazı aileler dinini tam anlamıyla yaşıyor ve doğal olarak en uygun şekilde özel günleri dine uygun şekilde geçirmek istiyor. Kurban bayramı diyoruz fakat kurban kesilmeyen bir bayram nasıl olurda bayram diye kutlanır bilemiyorum. Bayramda ziyaretler olur, eski anılar anlatılır, yeni arkadaşlıklar pekiştirilir. Bayramın sadece adı var.
Orhan Onur
Bayramlar artık eski ruhunu, maneviyatını yitirmeye başladı. Eskiden insanlar bayram gününden bir gün önce yeni kıyafetler alırdı. Kapılarda çocuklara şeker çikolata dağıtılırdı. İngiltere baktığınız zaman çok az sayıda bayram kutlayan bir toplum görürsünüz. İnsanlar gündelik hayatlarına devam ediyor. Nasıl çalışıyorlarsa bayramlarda da o şekilde çalışmaya devam ediyorlar. Sadece Facebook üzerinden veya bir mesajı kopyala yapıştır yaparak telefon rehberinde bulunan herkese göndererek bayram kutlamaya başladık. Annelerimiz bayram temizliğinden tutun bayrama özel yemekler tatlılar yapardı. Misafirlerin gelmesi beklenirdi. Türk bölgelerine gittiğiniz zaman bütün restoranlar, marketler açık bir şekilde gündelik hayatlarına devam ediyorlar. Eski heyecanın kalmamasının en büyük sebeplerinin başında kendi bayramımızı en iyi şekilde kutlamamamız geliyor.
İsmail Kaygusuz
Geçtiğimiz hafta Türkiye’den Londra’ya döndük. Türkiye’de bulunduğumuz süre içerisinde bayram tadında bir ortam vardı. Akrabalarımız, tanıdıklarımız yılın belli bir dönemi bile olsa gidip ziyaret edebildik. Kurban bayramını da sevdiklerimizle birlikte geçirmek isterdik fakat Londra’da yapmamız gereken birçok iş var. Buralarda çalışmak ve hayatımıza bir şekilde devam etmek durumundayız. Londra’da annemiz, babamız ve kardeşlerimiz var, onlarla bayramlaşıyoruz. Elimizden geldiği kadar dinimizin gerektirdiği şekilde yapmamız gerekenleri yapmaya çalışıyoruz. Tabii ki eski yıllarda yaşadığımız bayram heyecanlarını bulamıyoruz Bunun en büyük sebebi yaşadığımız toplumdaki insanların önceliklerinin değişmesi ve bayram kültürümüzün her geçen gün daha da unutuluyor olması en büyük etkenlerden bazılarıdır.
Bayram Yumrukuz
Kurban bayramı Ramazan bayramına göre daha zor geçiyor çünkü Ramazan bayramında Oruç tutuyoruz birlikte iftar yapıyoruz. İngiltere’de kurban kesmek buranın kurallarına aykırı bir durum olduğu için bu bayramı tam anlamıyla yaşayamıyoruz. Çevremizdeki insanlarla bayramlaşıp normal hayatlarımıza geri dönmek zorunda kalıyoruz. Türkiye’deki yaşam biçimine baktığınız zaman yeteri kadar bayramın gerekliliklerini uygulamıyor olsalar da bizlerden çok daha iyi şekilde bayram coşkusunu yaşıyorlar. Bizler burada çevremizde bulunan tanıdıklarımızla telefon üzerinden veya bir mesajla kutlayabiliyoruz. Teknolojinin gelişmesiyle insanlar her geçen gün birbirlerinden daha çok uzaklaşmaya başladılar.
Anar Mammadov
Uzun yıllardır İngiltere’de bulunuyorum. Aslen Azerbaycanlıyım. Birçok akrabamız ve tanıdığımız Azerbaycan’da yaşıyor. Bizler de bayram coşkusunu Türkiye’dekiler gibi yaşıyor, dini görevimizi yerine getirmeye çalışıyoruz fakat İngiltere’de yaşıyor olmamızın en büyük dezavantajı çevremizdeki çoğu insan bayramı gerçekten bayram olarak görmüyor. İnsanların hepsi çalışıyor ve bayram programı olarak akşam evlerine gittiklerinde televizyon izlemek oluyor. Farklı bir memlekette yaşamak burada bulunan birçok kültürün içinde kendi kültürümüzü doğru bir şekilde yaşamak oldukça zor oluyor. Toplum değiştikçe teknoloji geliştikçe özel günlerimiz de unutuluyor.
Sami Mercan
İngiltere’de doğan Kıbrıs Türklerinden biriyim. Büyüklerimizle konuştuğumuz zaman hep şunu söylerlerdi “Eskilerde ki bayram coşkusu ve heyecanı şuan hiç kimsede yok.” Jenerasyon değiştikçe bazı değerlerimizde değişime uğruyor diye düşünüyorum. İngiliz okuluna gittik oralardaki arkadaşlarımıza sadece günün önemini veya ne bayramı olduğunu anlatırdık. Detaylı bir şekilde anlatamazdık çünkü bizlerde çevremizden gördüğümüz kadar bayram coşkusunu yaşıyorduk. İnternet üzerinden sosyal medyadan insanlar bayram kutlamaları yapıyor ya da telefonla kısa mesaj gönderiyorlar. Umarım zamanla bu duygularımız daha çok güçlenir.